Հարևանուհիս եկել էր մեր տուն․ Նրա գնալուց հետո պայուսակիս մեջ տարօրինակ հոտով խոտ գտա․․․
Տեղի ունեցածից հետո շփոթության մեջ էի․․․ Ես բավա կանին հաճելի, լավ ու հավասա րակշռված մարդ եմ։ Միշտ փորձում եմ լավ հարաբերություններ պահպանել և չվիճել։ Հնարավորության դեպքում միշտ օգնում եմ։Այսօր մեր տուն էր եկել հարևանու-հիս, որ մի քիչ ձեթ խնդրի։ Մենք մի կես ժամ նստեցինք, խոսեցինք։ Դե էլ ինչպես առանց դրա։Ինչպես և բոլոր կանայք, մենք էլ ենք սիրում այդ գործը։Նրա գնալուց հետո սկսեցի զբաղվել տան գործերով։ Երբ մաքրում էի կո-շիկների դարակը, նկատեցի պայուսակս։ Հանկարծ տեսա, որ դրա մեջ ինչ-որ տարօրինակ բան կա։ Շատ լարվեցի․ պայուսակիս մեջ անհասկանալի խոտով փոքր տոպրակ կար։
Ես վստահ էի, որ այն թողել է հարևա նուհիս և դա մտադրված է արել։Ինձ հավա քեցի և որոշեցի բացել տոպրակը։ Հոտ քաշեցի․ նման էր կանաչ թեյի։ Վերցրեցի այն ու վազեցի «հանցագործ» հարևանուհուս տուն։ Ես այնպես էի գոռում ու բարկանում, քիչ էր մնում ձայնս կտրվեր։
Հարևանուհիս սկսեց բացատրել,որ դա սովորական խոտաբույս է,որն օգնում է ազատվել հազից։Այն իրեն տվել էր քույրը, հավա-քել է իր հողամասից։ Հարևա նուհիս պատմեց, որ երբ եկել էր մեր տուն՝ ձեթ ուզելու, պատահաբար է մոռացել։ Խոտաբույսը ոչ թե ինձ համար էր նախատեսված, այլ իր։
Ես մի կերպ հանգստացա ու եկա տուն, բայց տեղի ունեցածից հետո որոշեցի, որ այլևս չեմ շփվի նրա հետ։ Նյարդերս ավելի թանկ են։